Begin april 2020 is een artikel van mij verschenen in het tijdschrift Oud-Utrecht over het Utrechtse NSB-kamp Rhijnauwen dat tussen 1945-1948 heeft bestaan. Nog niet eerder werd er uitgebreid over dit kamp geschreven.
(NB. Een variant van dit artikel is in juli 2020 geplaatst op Historiek en zodoende nu ook online te lezen.)
Op 11 april 2020 kwam een podcast van Oud-Utrecht online waarin hoofdredacteur Arjan den Boer mij bevraagt over dit onderwerp (en wie ik ben).
Terugluisterend hoor ik mezelf ‘ja’ antwoorden op de vraag van Arjan den Boer of de bewakers vrijwilligers waren. Ik had een black-out, denk ik. Want ik wist toen echt wel dat ze in dienst kwamen bij het Militair Gezag (tot 1-1-1946) of de Dienst-Generaal Bijzondere Rechtspleging (vanaf 1-1-1946). Foutje.
Weer vijf dagen later bracht AD-Utrechts Nieuwsblad naar aanleiding van de podcast dit achtergrondverhaal.
Door de publiciteit rond het artikel in Tijdschrift Oud-Utrecht zag Marcel Reurink de foto en hij herkende daarop zijn nog levende vader Marinus (96). Vader Marinus had nog twee foto’s. Lees meer op Nieuws030 (of een eerste versie op de site van Oud-Utrecht).
Een unieke afbeelding die niet bij het Oud-Utrecht-artikel is terechtgekomen, deel ik graag hier. Het is een topografische kaart uit 1948 waarop het kamp zichtbaar is (zie de blauwe pijl). En dat is curieus, want het kamp werd in januari van dat jaar opgeheven, maar blijkbaar was de kaart toen al gemaakt.
Topografische kaart uit 1948 (bron: toporeis – met dank aan Henk Blok, die me op deze afbeelding wees).
In 2014 schreef ik over kamp Rhijnauwen al dit (minder gedetailleerde) verhaal.
Op m’n weblog staat informatie zoals ik die in 2014 kende.
